به نام خدا

حمد وسپاس مخصوص خداوندی است که تنها خود شایسته حمد خود است ، خداوندی که ابلاغ کرد بر ما حمد را تا هم نوا با اب حمدش کنیم .

آمدیم بمانیم وماندیم ،‌آب را دو سرچشمه بود که رسیدم یک سرش به تشنگی لبهای حسین  (ع)وسر دیگرش به غمزه اب نخوردن  عباس(ع) .آمدیم بر حکم قران، ماندیم بر حلاوت کتاب یار، یا علی را که گفتیم صف به صف در مکتب قران بودیم، قران معلم ما شد واولین درسش آب بود، ندانستیم از چه رو بر آب امدیم .ندانستیم که آمدنمان همراه شدن با کاروان حسین(ع) بود و هم دردی با زینت پدر .گفت زینب(س) از چه رو با آب آمدید عرض کردیم به مهر مهربان مادرت در یک دست آب داریم ودر دست دیگر قران، بانو خندید وخیام حرم را نشانمان داد . وقتی به خیام رسیدیم هر دو سرچشمه آب بودند آب از دست ما گذشت وبه پاهای عباس(ع) رسید .

قران که به دست گرفتیم وحکم کردیم، صداقت فرض راهمان شد مگر می شود قران به دست داشت وصادق نبود ؟جمع گشتیم تا از علم قران به نورش رسیم واز نور به حرکت واز دست ساقی کوثر اب نوشیم وعرض حال بر زهرای اطهر(س) بریم .راستی می دانید وقت ظهور حضرت گاه رسیدن به حضورش چه در دست داریم ؟اول مردی که راه بر اما م بست حربن یزید ریاحی بود ، روز عاشورا  به نزد مولایش رسید عرض کرد یا به این قران ببخش یا به این شمشیر بکش ...گفتم قران به دست سر به زیر می آوریم و بر فرزند فاطمه(س) عرضه می کنیم یا بر قرانی که به دست داریم بپذیر یا ...و ما قران داریم، برای حضرتش می گوئیم از ماء معین( قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْراً فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاء مَّعِینٍ (30)) ، به حکم پروردگار آبی چهره از ما مخفی کرد که سالیان سال در حسرت دیدارش بر آسمانها نظر افکندیم وبر دل زمین زار زدیم به آب که رسیدیم عطشمان بیشتر شد عاشورا به عاشورا به دست اب اوردیم تا زخم علی(ع) درمان کنیم وعطش زینب (س) که به خدا ما جز وصل دوست بهانه ایی نداشتیم ، نمی دانم کدام ما سخن می گوید یکی از جانب جمع بر می خیزد رو به حضرتش می کند و به بقیه اشاره می کند ، یا مولا ما را که می بینی به نیاز آمدیم ،دور خورشید قران جمع شدیم از دل اب بر کشتی نجات بودنتان مهر زدیم ،از عذاب اب گذشتیم وبه اب بهشت رسیدیم، از دوازد ه چشمه به معصومیت چهاردهم نظر کردیم، حال این عریضه ما و این نظر شما ...و مولا به عزت قران ما را می پذیرد ...و مگر نه این است که نیت همه ما همین است ...وچگونه ننویسیم ؟

مگر هم رکابی با مولا را آرزو نداریم ؟مگر جام شراب کوثر از علی طلب نداریم ؟

مگر نگاه از شرافت هستی،مظهر نگاه پاک آب ،فاطمه (س) نیاز نداریم ؟سرچشمه به آب علم قرآن در انتظار صداقت ما است ...اندک اندک جمع مستان می رسند.

 نمی دانم سخن گوی ما در حضور حضرت کیست .طالب نگاهیم و در طلب آب ...

امروز عاشورا است،شور شوق آب که در پای عباس(ع) به سجده افتاد ...

آب عزت گرفت از عظمت عباس(ع)

 وعباس(ع) به افلاک رسید از اخوت حسین (ع)

 حسین(ع) در نگاه زینب(س) به ملکوت رفت

 وزینب(س) از سجده سجاد(ع) به افلاک ...

به نام خدا

عین را دو معنی است در قرآن

1-     چشم ]

قَالَ أَلْقُوْاْ فَلَمَّا أَلْقَوْاْ سَحَرُواْ أَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ (116) الاعراف

2-     چشمه

وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْبَاطاً أُمَماً وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَیْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـکِن کَانُواْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (160) الاعراف

در زبان فارسی  نیز این دو کلمه شباهت رسم الخطی فراوان دارد (چشم-چشمه )واین نام گذاری تصادفی نمی تواند باشد حتما از نظر معنایی نیز این دو کلمه شبیه هم هستند .

چشمه محل طغیان آب زلال وپاک است از دل زمین ، آبی که از چشمه می جوشد جز زلاترین وپاکترین آبهای همه هستی است ، آب از چشمه به آرامی بیرون نمی آید بلکه از دل زمین می جوشد گویا برای رسیدن به زمین وجریان در سطح زمین مشتاق است وعجله دارد انسان یاد هروله بین صفا ومروه می افتد وقتی به چشمه نگاه می کند .

جایی که چشمه هست آب هست وجایی که آب هست آبادانی است ، چشمه نشان آبادانی است وآب نشان زندگی وحتما چشم هم قرینه است با این مخلوق هستی بخش ...

زمین دل که ترک می خورد اشک می جوشد واز لایه های وجود تصفیه می شود وگویی اشک مشتاق جریان است وجاری شدن ، اشک شبیه ترین است به آب وچشم شبیه ترین به چشمه ، پاکترین وبا صفاترین گوهر وجود اشک است  که تا خاک وجود به طغیان نیاید چشمه پر آب نخواهد شد ، بی آب چشم نه آبادانی دلی می ماند نه زندگی وجود ، همان طور که نعمت آب بی نظیر ترین نعمت هستی است نعمت اشک گرانبهاترین نعمت هستی وجود است.

اگر بپذیریم اشک آب چشم است وعین چشمه وجود چاره ای نداریم جز پذیرفتن همه صفت های آب برای اشک ، که حامد است وصابر است وتسلیم که فرمانبردار است وحی است و...

زمین سنگی چشمه ایی ندارد ودل سنگی چشمی ،‌چشمه بی آب را عزتی نیست وچشم بی اشک را فخری ،

عزت چشمه از آب روان آن است و بینایی چشم  از روانی اشک

اشک  روان محل تجمع فرشتگان است ومحل نزول  رحمت ، گفتیم آب صابر است وامیدوار از دل سنگ سخت راهی می گشاید برای رسیدن وجاری شدن که آب بی جریان مرداب می شود وبی استفاده دل تنگ ، و دل را سختر از سنگ یاد کردیم که اشک می ماند در پس بی کسی وناله می کند به در گاه مهر خدا که دل سختر از سنگ شد ومن اسیر ،‌اشک اسیر دل تنگ جاری شدن است ودل سنگتر از سنگ ،‌

زمین وجود ما چه خاکی است برای جوشش این فخر انسان ...