رمضان ماه گلايه نيست اما دلم پر است از درد

سلام برحضور وحضور دوست كه هزاران حضور است براي ما

اگر نگم كه دل بي قرارم رو نميتونم از اين همه خير كه ميتونست با ما باشه و نيست آروم كنم و اگر هم بگم واي خدايا ميترسم اين درد دلم نشنيده باقي بمونه ولي ايمان دارم به روشناي دل دوستانم كه هر روزشان را با ياد و باور همديگر سپري كردند ولي ناملايمات بر روان ما چيره شد و هر كدام از ما مانديم غريب

چقدر اين شعر مهدي سهيلي رو دوست دارم يه تيكه از شعر را مينويسم شايد مرحمي بشه بر اين آلام دل ما

بابا شكسته شيون من در گلوي من

بر پيكرم حكومت ياس است واضطراب

ما كاروان كوچك همراه بوده ايم

ناگه ز تند باد زندگي

چراغ غاقله خاموش ميشود

هر يك زما به كوره رهي ميرود غريب

و ز ياد روزگار فراموش ميشود

در رابطه با سئوال مطرح شده مطالبي چند به نظرم رسيد كه براي اداي حق نوشتار اينجا ميارم

1- اگر در آخرت هم باز توسط صبر پاداش به تعويق بيفتد بايد آخرت ديگري مي بود و از آن نامبرده ميشد در قرآن

2-براي آخرت ثباتي باقي نميموند چون قابل تغيير مي بود

3- همه وعده هاي خداوندي و پيامبر اكرم دو باره بايد باز نگري ميشد تا به انجام كار واحدي برسد

4- اگر صبر با آخرت و عالم برزخ و دنيا يكسان ميماند ديگر كدام تفاوتي باقي مي ماند ؟ و رعايت كدام اولويت بايد انجام مي شد ؟

5- اگر قرار بود يكسان باشد پس چرا اين سه جهان رو به تفكيك آفريد وبراي هر يك ويژگيهايي قرار داد ؟

هم چنان منتظر نظرات و پيشنهادات دوستان هستيم و به محض تكميل شدن كامنتها و نظرات پست بعدي رو كه رابطه توحيد هست با صبر خواهيم نوشت براي جا نماندن از زمان كه مانند برق و بي وقفه در حركت هست دو باره خواهش ميكنم كه كامنت مربوطه نوشته بشه خدا اجر اين عمل رو خواهد داد انشالله .

خدايا قلب ما را با نور قرآن مزين بفرما

خدايا به نورانيت قرآن جلوه هاي نور را به قلب ما جاري بفرما

خدايا ما را با قرآن زنده بدار و با قرآن بميران

امين يا رب العالمين