سلام دوست گرامي:

با تشكر از مطلب خوب شما

توجه به اينکه اگر در طبيعت بينديشيم و به باران و جزر و مد هم توجهي داشته باشيم درک اين پديده ها باز هم ما را به خالق هستي نزديکتر ميکند.تا جاييکه در برخي سواحل همين جزر و مد دريا را هم باعث رشد و بقاي موجوداتي دانسته اند که بشر دخالتي در رشد و تکثير آنها نداشته...

در اين آيه مبارکه اشاره به اين شد که: آيا نديدند كه ما آب را به سوي زمينهاي خشك و بي آب و علف مي‏رانيم، و به وسيله آن زراعتهائي مي‏رويانيم كه هم چارپايانشان از آن مي‏خورند، و هم خودشان تغذيه مي‏كنند؟ آيا نمي‏بينند؟

نكته جالب در اين آيه تعبير به نسوق الماء (آب را مي‏رانيم) شده است، اشاره به اينكه طبيعت آب به مقتضاي سنگينيش ايجاب مي‏كند كه روي زمين و در گودالها باشد، و به مقتضاي روان بودنش بايد در اعماق زمين فرو رود، ولي هنگامي كه فرمان خدا فرا رسد طبيعت خود را از دست داده تبديل به بخار سبكي مي‏شود كه با وزش نسيم به هر سو حركت مي‏كند. و ابرها كه بر فراز آسمانند درياهاي بزرگي از آب شيرين هستند كه به فرمان خدا به كمك بادها به سوي زمينهاي خشك فرستاده مي‏شوند.

به راستي اگر باران نمي‏باريد بسياري از زمينها، قطره‏اي از آب به خود نمي‏ديد حتي اگر فرضا رودخانه‏هاي پر آبي وجود داشت بر آنها مسلط نمي‏شد، اما اكنون مي‏بينيم كه به بركت اين رحمت الهي بر فراز بسياري از كوهها و دامنه‏هاي صعب العبور و تپه‏هاي مرتفع جنگلها و درختان فراوان و گياهان بسيار روئيده است، اين قدرت آبياري عجيب، تنها در باران است و از هيچ چيز ديگر ساخته نيست.

زرع در اينجا معني وسيعي دارد كه هر گونه گياه و درخت را شامل مي‏شود، هر چند گاهي در استعمالات در مقابل درخت قرار مي‏گيرد.

مقدم داشتن چهار پايان بر انسانها در اين آيه ممكن است به خاطر اين باشد كه تمام تغذيه چهار پايان از گياه است، در حالي كه انسانها هم از گياهان تغذيه مي‏كنند و هم از گوشت چهار پايان.

و يا از اين جهت كه گياه به محض روئيدن براي چهار پايان قابل استفاده است، در حالي كه استفاده انسان از گياهان غالبا به زمان بعد موكول مي‏شود كه دانه و ثمره خود را به بار مي‏آورد.

و عدالت خداوندي است ،که ايجاب ميکند همينطور باشد...

باز هم الله اکبر....الله اکبر...الله اکبر

در پناه خالق خوبيها باشيد...

( بنام تو اي آرام جان )

از چـمـن گلــروخـان مــاه بـه زير امده

خلـعـت شاهان بپوش ، عيد غدير امده

غدير از ان روي در فطرت بشري ، قدر و منزلت يافته كه استمرار ولايت و امامت در ان تجلي مي يابد . غدير امتداد رحمتي است كه در كسوت هدايت ، تا هميشه بر بشريت نازل مي شود و فرصتي قدسي است كه خورشيد نبوت در ان ، چراغ هدايت ابدي را با نور امامت و ولايت مولا علي (ع) بر افروخته است

سلام

اين مطلب را با اجازه دارم اضافه ميكنم

هر چند عدل و عدالت هم يكي از صفات خداوندي است و چون صفات خداوندي قابل تفكيك از هم نيست ولي بايد يادآوري كنم كه اين صفت بعنوان يك اصل اعتقادي در شيعه پذيرفته شده است كه وقتي در اين مورد بحث ميكنيم هم بايد حق عدل و عدالت را با عنوان صفتي از صفات باري تعالي ادا كنيم و هم اينكه به جهت اهميت موضوع بعنوان يك اصل از اصول دين شيعه بحث نمود كه حق هيچكدام جا نماند

از خدا جوييم توفيق عمل

سلام

دستتون درد نكنه زحمت كشيديد و بر داشتهاي خوبي داشتند مخصوصا كه در بند دوم اشاره به جا و مناسبي داشتيد از نياز هر چهار رده خلقتي به آب كه نشان دهنده اهميت آب هست كه باز هم شعوري آنرا اداره ميكنه و كنترل قابل بحث هست ، با توجه به نياز همه پديده ها و رده هاي خلقت به آب ظاهرا باز هم بنظر مي رسه كه آب بايد از شعوري بالا بر خوردار باشد تا رفتارهاي اينگونه در هستي داشته باشد ، اگر همين اندازه گفته شود كه داراي نوعي هدايت تكويني هست بنظر صواب تر ميايد .

با توجه به نوشتارتون بحث عدالت نيز از اهميت خاصي بر خوردار هست كه ظاهرا با نوعي از صفات رحمانيت و رحميت خدا تعريف شده است .كه ايكاش بحث در مورد عدالت انجام مي گرفت

و اما در مورد دو واژه سوق و جرز هم به خوبي اداي مطلب شده در مجموع خداوند انشالله اين قليل توسلات بي رياي شما رو از ما قبول بفرمايند

موفق باشيد و سالم

به نام خدا

سوق دادن آب به دست خداوند نشان دهنده هدايت همه موجودا ت به دست قادر مطلق است ، اين آيه علاوه بر نشان دادن مطالب گفته شده نشان از هدايت تكويني آب دارد كه جز به دست خداوند امكان پذير نيست ، خداوند در اين آيه مي فرمايند (ما سوق داديم ) يعني دستش گرفتيم و به جايي كه بايد هدايت كرديم پس در آب شعوري است كه از شعور خالق آن نشات مي گيرد .وشعور همه موجودات بسته به اين مهم است ، ...