به نام خدا

هدایت آب

هدایت بردو  نوع است هدایت تشریعی که مختص انسانها است وهدایت تکوینی که مختص موجودات دیگر است

در هدایت آب ما بر هدایت تکوینی آب نظر داریم .د ر تعریف هدایت تکوینی گویند :همه موجودات ره به سوی کمال خود دارند که به این هدایت تکوینی گویند .همه موجودات رو به هدفی ره می سپارند وآب به سبب مخلوق بودن نیازمند بهره داشتن از هدایت تکوینی است .

اما هدایت تکوینی آب چیست ؟

واین هدایت به کدامین سمت خواهد رفت ؟

سوال اینجاست آن چیزی که باعث رسیدن هر موجودبه کمال  می شود چیست مثلا هدایت تکوینی دانه سیب تبدیل شدن به نهال ودرخت سیب است حالا این تبدیل چگونه صورت می گیرد چرا یک دانه سیب تبدیل به پرتغال نمی شود چه چیزی درون این دانه سیب وجود دارد که او را هدایت می کند ؟زیست شناسان اعتقاد دارند این عامل ژن است یعنی هدایت تکوینی سیب بر اساس ژن های موجود در سیب انجام می گیرد یا الگوی  طبیعی موجود در دانه سیب اما سوال اینجاست جمادات بر حسب چه نیرویی به سوی کمال خود می روند آنها که فاقد ژن هستند . مثلا سنگ یا آب .

با اشاره به آیات بسیاری در قران که همه مو جودات تسبیح ودربعد  کاملتر سجده پروردگار را انجام می دهند این سجده یا تسبیح در چه شرایطی صورت می گیرد ؟مگر یک موجود بی شعور وبی عقل توانایی فهم تسبیح وعظمت پروردگار را متوجه می شود ؟چرا نمی توانیم باور کنیم که همه موجودات دارای شعور یا عقلی هستند که متوجه فرامین ،عظمت پروردگار می شوند اگر آب فاقد شعور بود  در فرمانبرداری از خداوند آیا می توانست به آنی به دونیم شود یا آب می توانست بی شعور فرمانبرداری به خون تبدیل شود ؟

هدایت تکوینی نیز بر اساس شعوری در موجودات رخ می دهد .دست پروردگار برای هدایت این موجودات نقشی آماده ساخته که با استفاده از آن انان به این مهم دست پیدا می کنند .می بینیم که مولانا در شعر خود به این مهم اشاره می کند که همه موجوات دارای سخنوری وشعور هستند و از انسانها به دلایلی پوشیده هستند چنان که حضرت سلیمان قادر به فهم زبان حیوانات بود بنابراین دور از عقل نیست اگر موجودات دیگر را درمراتبی دارای عقل وشعور بدانیم که آب هم جز آن دسته از موجودات است .

آب به عنوان یکی از کاملترین موجودات ره به سوی کمال می سپارد در رفتن به کمال فرمانبردار حق است گاه سبب طهارت وزندگی می شود گاه سبب هلاکت و این نیست جز کمال تسلیم وفرمانبرداری در درگاه خداوند قادر .

حال سوال اینجاست ،

شعوری که باعث هدایت آب می شود چیست ؟

به نام خدا

در پاسخ به این پرسش که اول بار خلقت هستی بر چه پایه ای صور ت گرفته واز چه بوجود امده بحث ها ونظریه های فراوانی بیان شده است اما آنچه خداوند در این رابطه در قران مجید بیان فرموده است اشاره به سوره انبیا آیه 30 است که می فرمایند

 ((آسمان وزمین بسته بود ما آنها را بشکافتیم واز آب هر چیز را زنده گردانیدیم ...))

در تفسیر این آیه عده ای بیان می کنند منظور خداوند همان احتیاج موجودات به آب است که بدون این مایع همه آنها نابود می شوند ولی اگر این بحث را در رابطه با آیه فوق قبول کنیم به این معنا خواهیم رسید که موجوداتی وجود داشته و واین موجودات برای زنده ماندن و ادامه حیات نیازمند آب بودند .در واقع خلقت بوده ونیاز به آب به وجود آمده است .

اما اشاره مستقیم این آیه به این نکته است که خلقتی که نبوده از آب بوجود امده است ،پس می تواتن گفت ابتدای خلقت بر خلقت آب بوده است سپس از این آب موجودات دیگر بوجود امده است ،آب دارای ویژگی زایش است به علاوه آب قابلیت تبدیل به جماد وحیوان وانسان وگاز را دارد (همان گونه که الان نیز می بینیم آب قابلیت تبدیل به جامد وبخار را دارد).

پس ابتدای هستی اراده خداوند بر خلق موجود کاملی قرار گرفت که دیگر موجودات از ان خلق شوند واین هستی کامل آب بود که توان ایجاد وزنده کردن هر چیز را داراست .خداوند دراین آیه اشاره فرمودند (هر چیز) را از آب آفریدیم اما در آیات دیگر به خلقت این چیزها اشاره مستقیم دارند

آیه 65 سوره نور

در ایه فوق خداوند خلقت حیوانات را از آب می داند ،این به این معنا نیست که حیوانات در ادامه خلقت به آب نیاز دارند که اگر این را بپذیریم یعنی حیوان وجود داشته ...که با اشاره مستقیم خداوند این فرض باطل است .

اگر هم فرض شود معنی این آیه اشاره به آب نطفه حیوان است بنابراین این حیوان پدر ومادری داشته که از آب نطفه او خلق شده است در صورتی که خداوند در این آیه مستقیما اشاره می کنند که حیات حیوان از آب است.

در آیه 54 سوره فرقان خداوند به خلقت انسان از آب اشاره می کند ، در این آیه هم اگر غرض خلقت انسان از آب نطفه بود باید وجود پدر ومادر را برای انسان قبول کنیم در صورتی که خداوند به پیدایش ابتدای خلقت انسان از آب اشاره داشته است .

آیه 8 سوره سجده

در این آیه خداوند اشاره می فرمایند سلاله انسان از آب است .

باید در اینجا به نکته ایی توجه کرد وقتی چیزی از چیز دیگر بوجود می آید طبق آنچه علمای معاصر به ان رسیده اند چیز جدید در خود صفات بوجود آورنده خود را دارد بنابراین اگر بپذیریم همه چیز از آب بوجود آمده همه موجودات در درون خود باید برخی ویژگی آب را همراه داشته باشند پس حرف عبثی نیست اگر بگوییم همه عالم بر آب است ، وخداوند وقتی در سوره هود آیه 7 اشاره می فرمایند که عرش بر آب است  منظور شاید این باشد ووقتی در آیه 7 سوره سجده خداوند خلقت انسان را از خاک می داند مغایرتی با خلق آن از آب ندارد چرا که خاک نیز صفات آب را در خود دارد .

به نام  خدا

آیه 16 سوره جن

در ترجمه ای از قرآن مجید که توسط مرحوم الهی قمشه ای صورت گرفته در معنی آب در آیه فوق آمده

((اگر بر طریقه اسلام وایمان پایدار بودند آن علم ورحمت ورزق نصیبشان البته نمی کردیم))

موضوع جالب در ترجمه فوق معنی ((ماء))است که به علم تعبیر شده است ،اینکه با چه سندی ایشان آب را به علم تعبیر کردند جای بحث وتحقیق دارد ولی اگر روی این تعبیر اندکی بیاندیشیم  ومعنای آیات مربوط به آب را به علم تعبیر کنیم با مفاهیم بسیار زیبایی روبرو خواهیم شد به خصوص در آیه 7 سوره هود که خداوند می فرمایند ((او خدائیست  که آسمان وزمین را در فاصله شش روز آفرید وعرش با عظمت او بر آب قرار گرفت ))

بنابراین با تعریف جدید آب ،آفرینش همه هستی بر علم پروردگار استوار است که خود عالم است ودوستدار علم .

علم در نظر پروردگار جایگاه زیر ساختی دارد در نظام آفرینش ، و هیچ  فعالیت بی علمی در هستی صورت نمی گیرد .

بنابراین علت وجود هر ذره از هستی نه بر تصادف ودلیل عبث وبیهوده که بر دانشی بنا نهاده شده که بشر اندک اندک به ذره ایی از آن دست خواهد یافت .

اگر تعریف امروزی علم را یک بار دیگر مرور کنیم(بنای علم بر این فرض استوار است که هر پدیده ای در جهان علتی دارد...علم فعالیتی است منطقی نتیجه عوامل مادی ومعنوی از پیش اتفاق افتاده است و دونتیجه ناسازگار ومتناقض ندارد)

می توان به نظام علت ومعلولی هستی پی برد وبه نظام مندی عالم ایمان پیدا کرد.

واگر در آیات دیگرنیز علم را به جای کلمه ((ماء)) قرار دهیم می بینیم

علم زنده کننده است

علم رشد دهنده است

علم طهارت کننده است

علم به فراخور ظرفیت هر موجود به او داده می شود

و((ماء معین ))بودن حضرت ولی عصر به معنی عالم بودن ایشان برای کل بشریت است .که در احادیث نیز نقل شده تا ظهور حضرت تنها دو حرف از حروف علم بر بشر گشوده می شود وباقی در ظهور ایشان وبا بهره گیری از علم ایشان اتفاق می افتد.