سلام 

آیه 15 سوره رعد ایه مورد بحث ماست

له دعوه الحق و الذین یدعون من دونه لا یستجیبون لهم بشیء الا کبسط کفیه الی الماء لیبلغ فاه و ما هو ببلغه و ما دعاء الکفرین الا فی ضلل .

خدا دعوت به حق مینماید ( خدا حق است ) که به خود دعوت نموده ، اما بتان چه میکنند آنها که بت را به جای خدا قرار داده اند.

صورتهای تغییر یافته بت در زمانه امروز و ساختن قالب های زیبا از این بتهای بشری یعنی این دست ساخته ها و تعلقات ما بت هایی هستند که ما ساخته ایم .

تعبیر زیبای قرآن از دعوت به حق و استجابت خدا و از طرفی دعوت به بت پرستی و رد استجابت از بت به جهت بی قابلیت بودنش را تشبیه  به دراز نمودن دو کف دست فقط برای آشامیدن آب است که آب به دهانش برسد .

این اتفاق هرگز نخواهد افتاد چون آب مایعی است سیال و روان و بیجان و بی حس و ممکن نیست جز فرمان خدا کار دیگری انجام دهد و طلب نمودن آب از مشرکین هم بدین معناست .

باید برای رفع عطش به آب رسید و از آن نوشید

والا با دست دراز کردن به سوی آن عطش بر طرف نمی شود و برای رسیدن هم باید رفع عطش نمود

دو موضوع بسیار قابل رویت می باشد

1- آب را در قیامت برای رفع عطش مطرح نموده

2- میزان جدایی حق از باطل برابر است با میزان تعقل و تدبر ماست یعنی هر چقدر در مسیر حق فکر کنیم به همان اندازه عادل تریم .

آنچه مهم بود و در بر داشت از آب بصورت نمادین طرح شد دعوت به دین بود که در  به آب رسیدن  و از آن نوشیدن مطرح و خداوند این شفافیت در دین را به حق به آب تشبیه نموده است

مصداق های عینی رسیدن به دین برای باور های ما بسیار جالب است تا جایی که زشتی و عذاب را هم با نوعی دیگر از آب وعده داده است (سوره کهف آیه 28 ) هم چنانکه روشنای دین را به آبی شفاف و زلال تشبیه نموده است این بیانگر آنست که هدایت و ضلالت در وجود هر پدیده ای ذر جهان هستی نهفته است و بستگی به توفیقی دارد که پدیده ها با قابلیتهای خویش بدست می آورند .

اما نرسیدن به آب زلال و دو کف دست از مثالهای زیبای قرآن است یعنی کف دست ، جمع آوری آب ، غیر ممکن بودن آن ،‏با توجه به صفتهای آب به زیبایی این مثال را قابل لمس نموده است