به نام نامی دوست

( آیه 60 سوره بقره)

.

در این آیه خداوند بلند مرتبه به نکاتی اشاره نموده است که بسیار زیبا و عمیق می باشد . نکات مهم این آیه را می توان به شرح زیر بیان نمود :

1 ) طلب و در خواست آب از جانب حضرت موسی برای قوم خود می تواند نشانه ای دیگر بر عظمت وجود این ماده در خلقت باشد چرا که پیامبری در مقام حضرت موسی (ع) آنگاه که می خواهد قومش را به سوی نور هدایت کند تنها برای آنها آب می طلبد که می توان گفت این آب چیزی جز طلب آگاهی ، طهارت و علم و دانش نمی تواند باشد چرا که اگر انسانی به این خصوصیات دست یابد و آنها را همراه خود نماید می تواند از بسیاری از رزایل اخلاقی دور شده و به مقام نور واقعی برسد که آب خود نور است و راهی برای پیدا کردن مسیر و حال که تو آب می طلبی و به دنبال کسب آگاهی هستی باید با هر آنچه در دست داری وارد شوی حال می تواند این وسیله عصای موسی باشد .

2 ) زمانی که این علم و پاکی در تو ایجاد شد می توانی حتی در دل سخت ترین پدیده های خلقت که سنگ باشد نفوذ کنی و باید بر این نکته تاکید نمود که مراد از بیان سنگ در این آیه سختی راه می باشد که ما به پاکی و طهارت دست نمی یابیم مگر با سختی که رسیدن به نور و پاکی لازمه اش استقامت و صبوری می باشد .

3 ) حال که تو این سختی را کشیدی برای تو نه یک راه بلکه دوازده راه باز می گردد یا به عبارتی دوازده چشمه که این خود دریای عظمت است اولاٍ بیان عدد دوازده خود تاکیدی بر بزرگی راه و زیبایی آن می باشد چرا که همان طور که می دانیم عدد دوازده در خلقت از مقام بسیار بالایی برخوردار می باشد و نشان از وجود دوازده نور عالم می باشد و دوما ذکر نام چشمه نیز خود تاکیدی دیگربر این عظمت می باشد چرا که خداوند بلند مرتبه به زیبائی تمام از این دوازده راه با عنوان چشمه یاد کرده که چشمه خود آغاز راه است و با توسل به آن میتوان به نور حقیقی دست یافت و ما با توسل بر وجود آنها دچار گمراهی و ظلالت نخواهیم شد .

در ادامه باید اضافه کرد که برای رسیدن به این آب که چیزی جز نور و آگاهی و طهارت نمی باشد راههای بسیاری وجود دارد که یکی از آنها این است که انسان برای رسیدن به پاکی و طهارت و حکمت باید راه صبر را در پیش گیرد و تقوای الهی را برگزیند و خداوند به سبب این صبر و استقامت و پایداری تو در این راه مستقیم از آبی فراوان سیرابت می کند ( سوره جن ، آیه 16 ) و درهای برکات را بر روی تو می گشاید .

در توجیه چنین اثری که همانا صبر انسان بر خوداری از گناه می باشد و باید گفت که شکی نیست که ا نسان جدای از جهان طبیعی نیست چنان که جهان گسیخته از انسان نیست و همان طور که می دانیم حوادث جهان در انسان موثر است و انسان و ا عمال او نیز در رخدادهای جهان ا ثر دارد . انسان مهره ای از مهره های عالم طبیعی است که با نیکی و تقوا پیشگی او عالم خوب می شود و با بدی و عصیان او عالم طبیعی نیز دگرگون می شود و در تایید این گفته باید به آیه 41 سوره روم اشاره نمود آنجا که خداوند می فرماید به سبب اعمال مردم فساد در خشکی و دریا آشکار شد تا به جزای بعضی از کارهایشان را بچشاند شاید که باز گردند .

پس بیائیم با توسل به دوازده نور عالم و استعانت از وجود آب عالم وجود به پاکی و طهارت وجودمان بپردازیم و در پس رسیدن به آن دچار غرور و سرکشی نشویم.