اعبد : انسان آزادی یابنده

قل : سخن ، رای و عقیده ، اعتقاد ، گواهی ، شهادت و یا اقرار به طور مطلق

مخلص : دوست پاک و بی ربا و بی آلایش ، کسی که کار بی ریا انجام بدهد

دین : آیین ، کیش ، اسم است برای آنچه که با آن عبادت خدا کرده شود ، ملت ، مذهب ، اعتقاد به قلب و اقرار به زبان و عمل به جوارح ، سیرت ، طریقه و روش ، عادت ، پرهیزگاری ، خدا شناسی ، محاسبه ، حساب

در هر ماموریتی ابلاغ و به سر انجام رساندن آن ماموریت بسیار با اهیمت است ، چه این ماموریت الهی باشد و یا یک ماموریت معمولی و در عرف جامعه ؛ ابلاغ ماموریت مهم تر است در واقع این ابلاغیه مانند حکمی است که به پیامبر داده  شده باشد ، برای این ماموریت سختی های راه در هر ماموریتی که ابلاغ خواهد شد وجود دارد تا جایی که حتی قصد جان و یا احتمال ترور و کشتن نیز وجود دارد که مامور ابلاغ فقط با تمسک به قدرت لایزال الهی می تواند این ماموریت را به انجام برساند اما از آنجایی که او  

1-  تسلیم ترین افراد جامعه است نسبت به خدا یعنی نسبت به اوامر و نواهی خداوند ، لذا کاملا گوش بفرمان بوده و مطیع اوامر و نواهی الهی است .

چنین شخصی از هیچکس واهمه ای به دل ندارد و همه ترس او از خداوند ( قهار ) است .

تسلیم کسی است که گوش جان می دهد به پروردگارش و این فرمانبرداری با یک رضایت دل نشین همراه است و همین امر باعث میگردد که او فقط و فقط تسلیم رضای خداوند باشد حالا با یک محک کوچک می توان پی برد که چقدر تسلیم در مقابل خداوند هستیم که این تسلیم  ( اخلاص وجودی پیامبر ) را به ظهور می رساند .

در تسلیم و اخلاص دیگر ترس نیست بلکه نوعی قدرت تسلط و نفوذ کلام که هدیه خداوند است . قرار دارد و اخلاص پیامبر است که او را پیامبر رحمت نموده است .

2-  وقتی حکم و ابلاغی را دریافت میکنی در قبال این حکم مسئولیتی را واگذار می کنند که شخص نمی تواند از آن مسئولیت تخطی نموده و به زبان دیگر حتی او برای خویش هم ( مامور ) است چنین فردی در چهار چوبه احکام صادره عمل می نماید و وقتی که این احکام از ناحیه خداوند است اول باید به ( جان با اخلاص ) پیامبر ابلاغ شود که در غیر این صورت پشتوانه اجرایی حکم قوی نبوده و مبلّغ احکام نمی تواند با اخلاص کامل تمام وظایف اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی خویش را در جامعه جاری نماید بسط چنین موضوعی حتی در پایین ترین سطوح جامعه نیز قابل اجرا می باشد و مجری در هر صورت باید برای خدا ( خالص و کامل ) شود و برای رسیدن به این خلوص کلیه کارهای انسان باید بدون ( ریا ) انجام پذیرد که (( بی ریا = مخلص )) و در چنین فرمولی اخلاص انسان محک می خورد و در صد خلوصش مشخص می گردد .

(( جان صیقل نخورده نمی تواند همکلام قرآن باشد ، لذا سخن گفتن با کلام حق نیاز به خلوص دارد ))

 این آیه و نظایر آن در دوران جاهلیت و بت پرستی نازل گردیده که در خود آیه از

شرک صحبت به میان آورده و پدیده های کفر و نفاق هنوز ریشه دار در جامعه نشده است در عموم مردم .

و زیبا تر اینکه بنا بر ادعای آیه میفرماید بگو من به تنهایی خود خدا را ستایش خواهم کرد این ارزش از خلوص پیامبر برمی آید که به اندازه همه هستی در نزد پروردگار منزلت دارد ، زیرا می فرماید خود مامورم  تنها خدا را پرستش کنم اگر هیچ مومنی هم پیدا نشود پرستش خداوند توسط پیامبر برای جهان هستی کفایت می کند این بیانگر آنست که وجود خام ما چقدر نیاز به خداوند جهانیان دارد و زیبا تر آنکه خداوند خود با پیامبر اکرم همکلام می گردد و خود خطاب به ایشان می فرماید ؛ اینها همه منزلت و جایگاه پیامبر با اخلاصی است که مسیر روشن زندگی را به ما می آموزد .