بسم الله الرحمن الرحیم

اخلاص و توبه

إِلاَّ الَّذِینَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَأَخْلَصُواْ دِینَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ وَسَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِینَ أَجْرًا عَظِیمًا ?146?

مگر کسانى که توبه کردند و [عمل خود را] اصلاح نمودند و به خدا تمسک جستند و دین خود را براى خدا خالص گردانیدند که [در نتیجه] آنان با مؤمنان خواهند بود و به زودى خدا مؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشید (146) نساء

 زمانی که عناوین اخلاص را دیدم ، عنوان اخلاص و توبه را انتخاب کردم بی آنکه بدانم چرا در تمام این مدت هم ننوشتم تا اینکه کامنت خصوصی دوستی عزیز تلنگر خوبی برایم بود و تازه اینجا بود که فهمیدم چرا من این عنوان را انتخاب کرده ام . من اینبار باید با اخلاص کامل توبه کنم و به سرچشمه وجودی ام رجوع کنم . حال این پست را با این نیت می نویسم که انشالله بتوانم همراه خوبی برای گروه باشم . و اما واژه اخلاص و توبه .......

این دو واژه آنقدر مهم بودند که خداوند دو سوره را به نام آنها نهاده و سوره توحید یا اخلاص به زیبایی نامگذاری شده چرا که اخلاص با توحید در ارتباط است تا تو توحید نداشته باشی و نتوانی چشمهایت را بر روی دیگران ببندی به اخلاص نمی رسی چرا که اخلاص چیزی نیست جز فقط او را دیدن و فقط از او یاری جستن . حال تو به توحید رسیده ای و اخلاص پیدا کرده ای پس باید تنها به سوی او رجوع کنی و فقط راه رسیدن در بازگشت به سوی اوست . در اینجا سفری آغاز می شود اول شناخت خدا و رسیدن به خود و چون به خود رسیدی دوباره حرکتت را به سمت خدا آغاز می کنی . با نگاهی به آیه 149 سوره نساء نیز در میابیم که تنها توبه ای پذیرفته است که در آن اخلاص باشد و اگر تو با تمام وجود برنگردی بخششی در کار نیست .

وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ?71?

هر کس توبه کند و کار شایسته انجام دهد در حقیقت به سوى خدا بازمى‏گردد (71)

تَو : فرد – تک – تنها – طناب یک رشته بافته شده . تصمیم قطعی گرفت .

تَوَب : تاب؛ بسوی خدا بازگشت

با نگاهی کلی به این دو کلمه می توان به برداشت های جالبی رسید که انسان در مسیر توبه باید به صورت فردی و تک و تنها شروع کند که اگر خود را ساختی می توانی همچون ریسمان محکمی به او متصل شوی . اگر خود را خالص کردی و از همه چیز دور شدی و توبه کننده واقعی شدی می توانی جامعه خود را بسازی و راهنمای دیگران شوی .

نکته جالب اینکه سوره توبه تنها سوره ای است که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع نمی شود . نمی دانم علت واقعی آن چه می تواند باشد ؟ اما شاید بتوان گفت چون تو نیت بازگشت کردی خداوند راه را باز می کند ، نیت تو همان بسم الله آغاز راه است .

در مسیر توبه باید ابتدا 4 گام اصلی را برداشت

1- رسیدن به توحید

2- اخلاص

 3- نیت

 4- حرکت سپس از دوازده نور ( تعداد آیات سوره توبه 129 است که با حساب عرفان عبارت است از 9+2+1 که می شود 12 ) گذشت تا به خودش که سر منشاء نور است رسید .