زینت : برای بیان هیئت و شاکله چیزی ؛ آرایش ؛ آنچه به آن زینت یابند ؛ ( یوم الزینه ) روز عید

فصّل : آن را بخش بخش یا دسته دسته کرد ؛ روشن و اشکار کردن ؛ گسترده ساختن

خالصه : بی آمیغ ویژه ( هذا خالصه لک ) این ویژه توست  ؛ دوست صمیمی وفادار

رزق : به روزی رسانید ؛ ( رزقه الله الغنی ) خدا بی نیازی را روزی او گردانید

الرّزّق : وسایل زندگی ؛ روزی و هر آنچه که سود مند است اعم از خوردنی و اشامیدنی ؛ غذا ؛ قوت ؛ باران بخش ؛ عطا ؛ ماهیانه ؛ حقوق ؛ دستمزد  

نعم الهی چه در این دنیا و چه در آن دنیا زینت است برای جهان هستی ؛ حالا بیایید به این جهان به دیده عبرت بنگریم ؛ آیا جز زیبایی و زینت در شاکله هستی و آرایش آن توسط خداوند زیباییها ؛ چیز دیگری قابل رویت می باشد ؟ این چنین  دنیای زیبایی که زینت مومن هم خواهد بود آیا تعبیر روز عید برایش کم نیست ؟ چه کنیم که خداوند بزرگ به فرا خور فهم و درک ما به واژگان معنا بخشیده است .

در آیه خطاب تندی دارد به کسانی که روزی حلال خدا را بر خود منع کرده اند ؛  فقط حقوق در نظر گرفته شده برای انسانها  از طرف خداوند  می تواند آنان را از چنین کاری باز دارد ؛ واین چنین  تمام رحمتهای خویش را بخش بخش و دسته بتدی نموده و آنها را به روشن ترین و آشکار ترین شکل ممکن فرا روی ما قرار داده  و در گستره هستی پهن نموده تا هیچ جایی از نعمتهای بیکران خدا خالی نماند و وضوح این نعمتها برای همگان آشکار گردد ؛ اگر در چنین شرایطی کسی که این همه نعمت را ندیده جز ذلت و عذاب چیز دیگری می بایست پاداش او گردد ؟

کسانی که کور فکر به دنیا آمده و در آخر کار هم باید بدون هیچ دیدگاهی بار سفر را ببندند و راهی دیار دیگر شوند

خداوند به پیامبر گرامی اسلام می فرماید : بگو که این نعمتها از آن اهل ایمان است و از آن مهم تر اینکه خالص تر و نیکو تر آن در آخرت نیز باز از آن اهل ایمان خواهد بود .

توجه کنیم اولا خداوند نعمتهایش را خالص برای روز قیامت می داند یعنی ماهیت روز قیامت از این دنیا خالص تر است و این چنین خلوصی  به جهت حضور و ظهور پیامبران و هم چنین خود خداوند در روز قیامت است ؛ و پر واضح است که وقتی حضوراینگونه باشد باید  ارزشهای آخرت خالص تر و ناب تر از دنیا باشد و این نعمتهای ویژه را خداوند از آن اهل ایمان قرار داده است .

پس باور توحید که در پستهای قبل خواندیم وجود ایمانی قوی و خالص برای انسان به ارمغان می آورد

و مگر نه اینکه این اعمال ما در قیامت حضور و ظهور عینی پیدا می کنند واز شفافیت خاصی بر خوردار می شوند ؛ با چنین اعمالی اگر اطلاق ( دوستی صمیمی ) و یا ( وفاداری ) را از آن خود بکنند شایسته ترین پاداشی خواهد بود که خدا برای ما در نظر گرفته است ؛ صمیمی از آن جهت که در قلب ما ملکه شده باشد و وفادار از آن جهت که این اعمال هرگز از ما جدا نمی شوند

این چنین نگرشی ؛ پاک ترین روزی را برای ما خواهد داشت و این روزی آن چنان روزیی هست که ما را از همه نعمتها بی نیاز می گرداند در عین حالی که

1-   هم سودمند برای ماست 

2-   هم بخشش خداوند را به همراه  دارد

3-   هم عطای  خداوندست 

4-   و هم حق الزحمه داشتن ایمان است که بر انسان بی نصیب نمانده است

آیا این چنین نعمتی شایسته نامبردن از آن به نام (( رزق خالص )) نمی باشد ؟

امیدوارانه در جهت پاکیزه نمودن اعمال از ریا و تکبر خواهیم کوشید تا شایسته هدیه اخلاص از جانب خداوند منان باشیم انشاالله .