سلام

گاه لازم است انسان وجود خدا را در جاي جاي زندگي به عينه تجربه كند .

كه وقتي مي نويسم ما نيستيم كه قدرت كامله خدا است در قلم ما واينچنين توحيدي به بار مي نشيند كه در عين سادگي كاملترين است و زيباترين ، توحيدي كه در عين سادگي نياز داري هر روز تكرارش كني مثل قيام وركوع و سجود براي پروردگار ، زيادي نماز اصرار است بر شيريني طاعات ...

براي رسيدن از صبر به توحيد چند راه بايد طي شود .

1- طريق اول : دانستن و غور در آيات الهي كه يا مزين است به صفات زيباي الهي كه رسيدن به ان شرط راه است و گاه مشكل ونيرومندي ايمان را مي طلبد و يا مزين به صفات انساني كه يا صفت مثبت است وسير الي الله را هديه مي آورد كه بايد به ان عامل بود يا صفت رذيله انساني كه دوري از او و كشف آن منجر به صفت والاي انساني ودر نهايت صفت الهي مي گردد .

2- وحدت در عين كثرت نشان از خداي واحدي دارد بي همتا ، همه موجودات از وجود نازنين او وجود يافته وهمه موجودات در عين كثرت ره به سوي لقا او سپرده ، پديده ها صنع خدايند و خدا همه را در نظر خويش دارد رفتار خداوند با همه موجودات بر عشق وعدل بنا شده وآنچه تفاوت ظاهري خدا با موجودات است فعل صادره از موجود وا ز جمله انسان است (( ظلمت نفسي )) مصداق اين معنا است كه با عادل بودن بر خود و همه موجودات طالب عدل خدا مي گرديم ولايق آن

اگر آگاه بر علل و معلول فعل خدا نباشيم و ندانيم عدل ومهر خدا در فيلتر عمل انسان به ظلم بدل مي شود ره به چرا ها مي پيمائيم كه گاه مارا به قهقراي جهل ودر نهايت كفر مي كشاند .

3- هر موجودي به واسطه موجود بودن خويش داراي ضعف است ؛ جسم به واسطه جمسانيت محدويت دارد و هر حدي سبب عدم رسيدن به وراي آن مي شود بايد از جسمانيتي گذشت تا به ماوراي آن رسيد ؛ بايد از تن خارج شد تا سبكبال به سوي نورانيت خدا شتافت و اين ميسر نيست مگر با خواست و تلاش ، بايد بر ايات حقه الهي تفكر وتعمقي دقيق داشت وبا اين صبر جميل از حدود گذشت وبه همه خدا رسيد ، بي تلاش مزد نمي دهند و صبر تلاشي متوكلانه وعالمانه است در رسيدن به علم حقه توحيد كه يك كلام است و غير ان نيست ؛تنها خداست و لاغير وبايد اين كلام در بند بند وجودت چنان بنشيند كه تا قيامت همراهت باشد تا در اتش بي ترس وارد شوي و در دريا قدم نهي (( صبر عامل يقين است و يقين بشراي آرامش ))

4-خداوند عالم و است و دوستدار علم و بهترين معلم كه اگر شاگرد ساعي بيابد بي هيچ شرطي مي دهد ،و صبر سعي ما است در دانستن حدوث و قدرت و ابدي بودن خدا .

5- براي رسيدن به توحيد ، خواستن وطلب اولين شرط لازم است و نه كافي ، اما شروط ديگر ، نيت الهي ،‏كنكاشي صبورانه ، و صبري بر همه ناملايمات ، و صبري بر غرور رسيدن ،‏كبر حجاب راه است ،‏در تفكر وتعقل در همه علوم و از جمله تفكر توحيدي خداوند به واسطه همه عالمي خويش وبخشندگي بي حد مي بخشد و مي دهد و عالم دنيا بين مي برد وره به بيراه مي نهد ، كسب ظرفيت هر علمي شرط راه است ودوري از كبر نياز هر خواست .

6-هر گاه با صبر پايه ايمان قوي شد و صفات الهي ملكه وجود گشت انسان به فراسوي صبر نائل مي شود و به ذات خداوندي عالم ، كه اين رسيدن اصلا ساده و آسان نيست بلكه مداومت بر صفات حسنه الهي را مي طلبد دريك دوره كامل زندگي، كه اگر چه آسان نيست ولي عيني است وشدني و گفتيم صبر زير ساخت همه اين صفات حقه الهي است .

7- از آنجا كه همه موجودات ، وجود خود را از خالق هستي مي دانند بر ايمان به يگانگي او گويايند و ذاكر كه هر چه در زمين واسمان است همه تسبيح خدا مي گويند ولي انسان به سبب نسيان و اختيار خود گاه فراموش مي كند كه بايد همنوا با همه هستي به حركت موحدانه خويش ادامه دهد تا به سرچشمه يكتاي وجود برسد كه توحيد يعني ايمان و پرستش آگاهانه خالق يكتا توسط همه موجودات.

ورسيدن به اين علم جز با صبر بر

عمل حسنه

تفكر الهي

ايمان نهايي

ميسر نخواهد شد

بي صبر فهم توحيد ممكن نيست كه :

*** توحيد را آنطرف صبر به انسان مي دهند ***