( بنام تو اي ارام جان )

با توجه به مطلب كه بحث تضاد در ايات رو مطرح كرديد و با عنايت به اشاره اي كه به اب و قدرتي كه خداوند در ان قرار داده ، اجازه ميخوام به ايه ي ( 7 ) سوره ي هود هم اشاره اي بشه

وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء... و او همان است که آسمانها و زمين را در حالي که تخت[سلطنت] او بر آب بود در شش روز بيافريد... And He it is Who created the heavens and the earth in six periods-and His dominion (extends) on the water... «7» عرش بمعناي سقف و کنايه از قدرت و سلطنت است؛ و منظور از شش روز شش دوره است که هر دوره ممکن است ميليونها و يا ميلياردها سال باشد؛ و شايد اين شيوه خلقت علم و حکمت و قدرت و عظمت پروردگار را بهتر بنماياند. درباره خلقت عالم چند مطلب مهم از قرآن فهميده مي شود: 1)منشأ آفرينش آب بوده است. امام باقر(ع) ميفرمايد:«همه چيز آب بود و عرش خدا بر آب بود. پس خداوند به آب فرمان داد، آتشي شعله ور شد. سپس آتش خاموش شد و از آن دودي برخاست؛ و آسمانها را از آن دود آفريد و زمين را از خاکستر آن آتش خلق کرد.»1 2) خداوند عالم را به نيکوترين وجه و صورت آفريده است.2 3) توحيد در خالقيت يعني اينکه خداي تعالي به هيچ سبب در آفرينش موجودات نيازمند نبوده است. البته اين مطلبي است که حتي مشرکان هم غالباً به آن معترف اند؛ جنانکه قرآن ميفرمايد:«اگر از مشرکان بپرسي چه کسي آسمانها و زمين را آفريده است؟ ميگويند: الله.»3