بنام حضرت حق

ما را صدا كن از نهج البلاغه ، با فصاحت پژواك چاه با صيقل ذوالفقار،ما را صدا كن در اين وانفسا كه ديگر نفسي نمانده است از دلتنگي ، عدالت محض اي صداقت تلخ و شيرين ، اي دست رحيم و سخي دستمان را بگير . بگذار در اين همهمه كه يادت را مي آلايد صداي نابت را بشنويم ، از ميان برج و كلوخ ، از ميان نفس و غريزه ، اي صوت انسانيت و حريت مددي كن كه برخيزيم به يادت و گام برداريم به راهت ،امروز و هر روز عطر تو دارد هر زمان كه نامت را مينوشيم و ميگوييم يا علي مدد .