سلام
آيا زمانيكه هوش و حواس و تمام توجّه خودمان را به خداوند مهرورز معطوف كنيم و ازهر چه غير اوستروي برگردانيم به عدالت كه ازاصول مذهب ماست وموهبتي از جانب خدا ست جامه عمل نپوشانده ايم ؟؟؟« البته در بُعد عبادي »
ببخشيد ولي من اين رابطه رو خيلي متوجه نشدم ، البته مطمئن هستم در پست عدل و اخلاص به اين موضوع خواهيد پرداخت ولي ...
هنگام دعا بايد روي دل را در هر شرايطي ، هر مكاني ، هر جايگاهي و با هر مقام وشخصيتي فقط به سوي خداوند بي همتا بعنوان يگانه ترين يگانه و تنها ياور و ياري دهنده و بهترين همراه و مونس و مقتدر ترين قدرتي كه حتّي درك قدرتش نيز از حد تصوّر ما خارج است كنيم
سوال : همه ما دلمان مي خواهد به اين مرتبه برسيم وبايد برسيم ولي چگونه ؟
بندگان مخلص براي مصالح شخصي خودشان يا رفع گرفتاري هاي روزمره و مشكلا تشان دعا نميكنند بلكه بادعا به درگاهش ميخواهند گرفتاري هايشان را بيشتر كند تا بيشتر و بيشتر به او روي بياورند و سرگرم ثروتو خوشگذراني و... نشوند و با صبر و تحمّل سختيها با عشق به خداوند زندگي كنند
با عرض معذرت من با اين جمله و اين شرايط دعا اصلا موافق نيستم در جاي جاي قران اومده كه به بندگان خوب هم دنيا داده مي شود و هم اخرت پس اونا چي ؟
